به گزارش مشرق، کسی که یکی از بهترین گل‌های تاریخ فینال‌های جام جهانی 1970 را به ثمر رساند دقایقی پیش درگذشت تا اولین کسی باشد که دوستانی مثل جرزینهو، پله، ریولینو، گرسون و توستاو را ترک می‌کند.
می‌توان او را کلاسیک‌ترین مدافع سلسائو دانست. او که با سرعت بالایش کمکی فراوانی به خط حمله آتشین تیمش می‌کرد یکی از بهترین گل‌هایش را در مهمترین بازی زندگی‌اش، فینال جام جهانی 1970 به ثمر رساند.
*فینال مکزیک 1970
بازی نهایی جام جهانی بین ایتالیا و برزیل در حالی برگزار شد که هر دو تیم برای بدست آوردن جام سومشان تلاش می‌کردند.
در نیمه نهایی آتزوری‌ها تیم آلمان غربی با ستاره‌هایی مثل گرد مولر، فرانس بکن‌باور و اووه زیلر را شکست داده و برزیلی‌ها از سد اروگوئه گذشته بودند.
مصاف جرزینیو، پله و آلبرتو با بازینانی مثل فاچتی، برتینی و بونینسنیا دیدنی بود.
با درخشش پله، گرسون،ریولینو و کارلوس آلبرتو برزیل رقیب اصلی خود را درهم کوبید و سومین قهرمانی خود را جشن گرفت.
گل زیبای آلبرتو که در پست مدافع راست بازی می‌کرد را مشاهده کنید.
*یک رهبر تمام عیار
او از طرف فیفا جزو تیم برتر قرن 20 قرار گرفت و سال 2004 به یکی از صد بازیکن برتر جهان لقب گرفت.
قطعا یکی از الهام بخش‌‌های فوتبال برزیل برای جهانیان بود. شخصیتی تسلیم ناپذیر و یک رهبر تمام عیار. توانایی‌های غیر قابل انکار است و لقب «کاپیتان» برازنده‌ترین نام برایش.
در زمینه مربی‌گری موفقیت چندانی پیدا نکرد اما تا ابد طرفدار فلامینگو ماند و خود را یک هوادار دو آتیشه معرفی کرد. صدای گوش خراشی داشت اما سبب نشد در مورد ضعف فوتبالی اظهار نظر نکرده و بازیکنان و مربیان را زیر تیغ انتقادهایش قرار ندهد.
مثل او در مستطیل سبز کم پیدا می‌شود. خداحافظ « کاپیتان»
